Joke's kaakoperatie: 2016-04-17

Op 22 november 2015 schreef ik m'n laatste blog. Omdat ik na die tijd in een behoorlijk grote dip terecht kwam had ik geen behoefte om te schrijven. Qua kaken en gebit veranderde er ook niet veel dus op zich viel er over dit onderwerp niet veel te melden.
Inmiddels zijn we 5 maanden verder en gelukkig is er in de tussentijd veel veranderd!
We kennen de uitspraken "echte schoonheid zit van binnen" en "wie mooi wil zijn moet pijn lijden".... Dat heb ik geweten! Echte schoonheid zit inderdaad van binnen, maar als je niet blij bent met je uiterlijk is het fijn dat er iets aan gedaan kan worden. Een mooie bijkomstigheid van de noodzaak van deze operatie.
O.a. door de medicijnen die ik tegen de zenuwpijn kreeg ben ik in een neerwaartse spiraal terecht gekomen. Nu heb ik altijd wel last van een dip als de blaadjes van de bomen vallen, maar dit keer was het wel heel heftig. Doordat je weken thuis zit heb je téveel tijd om na te denken en doordat ik sommige dingen nooit een plekje heb gegeven (waar ik verder niet over uit zal wijden) ben ik mezelf keihard tegengekomen. Na de operatie was ik redelijk gauw weer aan het werk. En daar vloog het me aan... Rond de kerstdagen was het volledig mis en ben ik de medicijnen gaan afbouwen. Om tóch weer uit deze "put" te klimmen heb ik de huisarts gevraagd om andere medicijnen. Daar ben ik sinds 4 januari mee begonnen en inmiddels kan ik zeggen dat het heel erg goed gaat. Het heeft tijd nodig gehad en ik heb mezelf letterlijk een spiegel voorgehouden.

Ik ben veranderd, van buiten maar ook van binnen. Het klinkt eigenwijs en misschien wat arrogant maar ik ben er blij mee! Een tijdje terug vond ik m'n gezicht nog steeds niet mooi. De beugel zat er nog steeds in en daardoor zag ik nog geen mooi resultaat.
Afgelopen woensdag mocht dan eindelijk na dik 2 jaar de beugel er uit. Totaal onverwacht, want het stond gepland op 1 juni.... De ortho gaf me een spiegel en toen pas zag ik dat het echt prachtig is geworden. Ik was er zelfs een beetje door ontroerd. Wat een recht gebit en mooie tanden al niet kan doen! En het voelt vooral zo ontzettend fijn. Alles weer lekker glad en fris. De wondjes aan de binnenkant van m'n lippen en wangen kunnen nu herstellen. Want ik ben ontelbare keren blijven haken achter een bracket of draadje als ik moest lachen, en dat doe ik de laatste tijd weer heel vaak!!!
Ik zit nog steeds wel aan de anti-depressiva (ik noem het een fleur-op-pil), en dan is het natuurlijk moeilijk te beoordelen of het positieve en blije gevoel wat ik nu heb écht is. Voor mij voelt het écht en dat is het belangrijkste. Ik sta op een andere manier in het leven... Ik kom meer voor mezelf op en denk er minder over na hoe andere mensen over me denken. Of dit nou komt door het traject van de afgelopen 2 jaar? Dat denk ik niet, maar het heeft veel met me gedaan.
Mensen vragen me vaak of ik het gedaan had als ik alles van te voren wist. Ik denk het wel, maar dat zullen we nooit weten. Ik heb het wel totaal onderschat, maar het is ergens goed voor geweest.

Dit was het dan, mijn blog over kaakosteometie. Ik vond het leuk om te doen, en ik wil iedereen die me gesteund heeft de afgelopen tijd heel erg bedanken. Ook iedereen heel erg bedankt voor alle leuke reacties op mijn blog.

Last but not least: de voor- en na foto's!

De onderste foto is gemaakt op 8 juli 2016. Weer een hele verandering.