2,5 week na de operatie, een pittig weekje

De afgelopen week was er één met ups en downs. Vorige week zaterdag schreef ik nog dat ik me veel beter voelde en die dag was ook echt een topdag vergeleken met de tijd daarvoor. Helaas ging het daarna snel bergafwaarts. Zondag kreeg ik steeds meer pijn en de dagen erna voelde ik me steeds minder worden. Dinsdag kreeg ik er ook koorts bij dus ik was bang dat ik toch ergens een ontsteking in mijn mond had zitten. Er zitten ook hechtingen aan de binnenkant van mijn wangen en ik had het gevoel dat ze in brand stonden. Teade heeft s'avonds mijn mond met een spiegeltje bekeken en het zag er allemaal heel normaal uit. Nu is hij natuurlijk geen tandarts dus ik heb de volgende dag de poli kaakchirurgie maar gebeld. Gelukkig kon ik diezelfde ochtend nog terecht.
Dr. Hoekema was verrast me te zien. Hij zei met een knipoog "dit hadden we niet afgesproken hé". We zouden voorlopig tot eind oktober alleen maar telefonisch contact houden. Ik legde hem uit dat ik veel pijn had. Hij ging vervolgens met een klein spiegeltje m'n hele gebit en wangen (en wonden) bij langs, het zweet brak me uit. Dat voelde echt niet fijn. Gelukkig wist hij me te vertellen dat het er allemaal heel rustig uit zag en dat de hechtingen ook gewoon konden blijven zitten. Hij legde uit dat de pijn die ik heb zenuwpijn is. Doordat ik (vooral in het onderste gedeelte van mijn mond) al zo snel weer gevoel heb is alles hypergevoelig. Zenuwpijn geeft een brandende pijn en een kloppend gevoel. Ik moest dus toch maar aan de medicijnen. Deze medicijnen zijn tegen zenuwpijn en worden ook wel gebruikt als anti-depressiva. Een heftig middel dus. Het zorgt er helaas ook voor dat je veel vocht vasthoudt en je kan er suf van worden. Je moet een soort "spiegel" opbouwen dus je mag er ook niet zomaar mee stoppen. De rest van de bijwerkingen die in de bijsluiter stonden heb ik maar genegeerd, als je die leest zou je de pillen spontaan in de container gooien.
Vanaf donderdag kon ik al merken dat de medicijnen aansloegen. Het kloppende gevoel in mijn onderlip en de vlammende pijn in mijn wangen zijn verdwenen. Ik heb nog wel pijn maar dat is veel beter te verdragen. Het beheerst m'n doen en laten wat minder en ik moet zeggen dat dat een enorme opluchting is. Ik heb wel het gevoel soms een beetje een 'high" of zweverig te zijn, maar dat zal wel een bijwerking zijn.
Mensen vragen of ik me al verveel. Gek genoeg is dat absoluut niet zo. Ik heb nog heel weinig energie en lig nog regelmatig op de bank. Ik krijg zo nu en dan bezoek en dat leidt lekker af.
Helaas heb ik nog heel veel moeite met eten. Het is een ware uitputtingsslag om b.v. een klein stukje brood zonder korsten naar binnen te krijgen. Ik ben inmiddels 5 kilo afgevallen, maar dat is niet erg. Ik voel me er heel slap door want het hongergevoel is constant aanwezig. De smoothies komen me al bijna de neus uit...... Als we s'avonds samen voor de televisie zitten (liggen) komen er ook alleen maar reclame's van lekkere dingen voorbij, heul irritant.  Ik krijg m'n mond nu wel wat verder open waardoor het oplepelen van wat warm eten iets beter gaat.
Gelukkig gaat het slapen heel goed. Ik maak weer normale nachten van zo'n 6 á 7 uurtjes.
De zwellingen in mijn gezicht nemen aardig af. Ik heb nog wat bolle wangen en ietwat opgezwollen lippen, maar vergeleken bij vorige week stelt het bijna niks meer voor.  Ik hou maar voor ogen dat ik over een half jaar een stralend bruidje ben .