"Heb vertrouwen Joke, het komt écht goed en het wordt écht heel mooi" . Dat waren de woorden van de kaakchirurg gistermorgen toen we afscheid namen. Ik moest voor controle weer naar de
poli kaakchirurgie. Er werd een scan van mijn hoofd gemaakt en daarna had ik een gesprek met Dr. Hoekema. Hij vroeg me natuurlijk hoe het ging. Ik vertelde hem dat ik best nog veel pijn heb. Vooral halverwege de dag als voor mijn gevoel de medicijnen uitgewerkt zijn. De kou is momenteel ook mijn grootste vijand. Als ik Melle s'ochtends naar school breng of als ik voor wat dan ook naar buiten moet snijdt de kou als scherpe messen in mijn gezicht. Als ik dan weer naar binnen ga zangert dat nog wel een tijdje door.
Iedereen weet dat ik graag mag kwebbelen en lachen, ook dat zorgt voor veel pijn aan de binnenkant van mijn wangen. Moet ik dan voorlopig maar binnenblijven en mijn mond op slot doen? Nee dat zou echt een straf zijn...
Hoekema heeft wat testjes gedaan om te zien waar ik veel gevoel heb en dus pijn ervaar. Hij stelde voor om de dosering van de "Lyrica" (de medicijnen tegen zenuwpijn) te ver-drie-dubbelen. Vanaf nu moet ik s'ochtends, s'middags en s'avonds 2 keer 75 mg. slikken. Ik ben nogal bang voor de vervelende bijwerkingen maar het is veel belangrijker dat ik geen pijn meer heb. De toekomst zal uitwijzen wat het met me doet. Ik ben gisteren begonnen met deze dosering en ik merkte vooral tegen de avond het verschil al, ik had rond die tijd anders veel pijn en nu nauwelijks! Dat is dus fijn.
Na de scan te hebben bekeken werd er opgemeten hoever ik mijn mond nu open kan krijgen. Ik ben sinds vorige week met de voorgeschreven oefeningen begonnen; "kaakgymnastiek": ongeveer 10 keer per dag een halve minuut mijn mond zover mogelijk open doen, de onderkaken elk een halve minuut naar links en naar rechts uitstrekken en een halve minuut de onderkaak helemaal naar voren strekken. Ik sta bekend om mijn enorme sportiviteit en lenigheid......., niet dus. Maar ben nu tóch aan de gymnastiek!
Na al het ge-rek en strek met mijn kaken zei de dokter dat hij heel tevreden is over het resultaat tot nu toe. Ik zei dat het me allemaal erg tegenvalt en dat ik m'n gezicht zo ook helemaal niet mooi vindt. Soms twijfel ik of het ooit nog wel mooi wordt. Dr. Hoekema wees me erop dat de operatie "nog maar" 5 weken geleden is en dat de zwellingen nog lang niet allemaal verdwenen zijn. De resterende woorden staan aan het begin van dit blog.
Over 4 weken zien hij en ik elkaar terug en dan zie ik er volgens hem écht anders uit.
Vanaf morgen ga ik weer een paar uurtjes per week aan het werk, ik heb er zin in. Weer in het normale ritme proberen te komen en me weer nuttig maken. Laat ik dit blog positief eindigen: Ik neem de woorden van Dr Hoekema aan en ik heb vertrouwen, écht waar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten